Het college verleende een omgevingsvergunning aan een bedrijf voor de aanleg van een biologische appel- en perenboomgaard op een perceel in Ingen. De Stichting Milieuwerkgroep Buren maakte bezwaar tegen de verleende omgevingsvergunning en vroeg aan de voorzieningenrechter om het besluit te schorsen. Volgens de voorzieningenrechter maakte het college onvoldoende duidelijk welke constructie gaat worden gebruikt en of daar een vergunningsplicht voor geldt. Daarnaast heeft het college onvoldoende onderbouwd dat een aanvaardbaar woon- en leefmilieu bij omliggende gevoelige bestemmingen is gewaarborgd.
 

Teeltondersteunende voorzieningen

De stichting wijst er op dat uit de omgevingsvergunning blijkt dat het bedrijf voor de aanleg van de boomgaard honderden betonpalen - ongeveer 50 centimeter in de grond en 2,5 meter hoog en onderling met elkaar verbonden met draden - wil plaatsen. Deze palen met draad moeten volgens de stichting worden beschouwd als bouwwerk, waarvoor een omgevingsvergunning is vereist. 

 

Bij het college is niet bekend om welke constructie het precies gaat, maar het college beschouwt dit als  onderdeel van de aan te leggen boomgaard. 

 

Volgens de voorzieningenrechter is onvoldoende duidelijk geworden welke constructie gaat worden gebruikt bij de aanleg van de boomgaard. De voorzieningenrechter kan daarom op dit moment niet beoordelen of voor de te gebruiken constructie een vergunningplicht geldt. 
 

Aanvaardbaar woon- en leefmilieu

In de verleende omgevingsvergunning staat vermeld dat de locatie van de nieuw aan te leggen biologische boomgaard zich bevindt binnen 50 meter ten opzichte van gevoelige bestemmingen. 

 

De voorzieningenrechter stelt vast dat in het bestemmingsplan geen afwijkingsmogelijkheden met betrekking tot de spuitzone van 50 meter zijn opgenomen, ook niet voor bedrijven met een SKAL-certificaat. Dat is een certificaat dat je nodig hebt om een biologisch bedrijf op te zetten. 

 

Naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter is de aanleg van de boomgaard alleen toegestaan als - door middel van onderzoek - is aangetoond dat een aanvaardbaar woon- en leefmilieu bij de omliggende gevoelige bestemmingen wordt gewaarborgd. Het college onderbouwde dit onvoldoende. 
 

Schorsing

Alles afwegend wijst de voorzieningenrechter het verzoek toe en schorst het besluit tot 6 weken na de bekendmaking van de beslissing op bezwaar. Dit betekent dat het college opnieuw naar de verleende vergunning moet kijken.