Het strafrechtelijk onderzoek start in het voorjaar van 2012 als er een melding vanuit de provincie Gelderland bij het Functioneel Parket binnen komt met het verzoek om onderzoek te doen naar mogelijke misstanden met betrekking tot asbest in een leegstaand pand (de steenfabriek) te Dodewaard. Eén verdachte was in dienst van de organisatie die de fabriek in bezit had, de andere verdachte werkte als zelfstandige die volgens het OM de beheerwerkzaamheden uitvoerde bij de fabriek. De verdachten lieten in de periode van september tot en met november 2011 allerhande activiteiten in de steenfabriek organiseren, terwijl ze wisten dat er asbest zat in de fabriek. Er werd bijvoorbeeld een Versbeurs gehouden en daarnaast lieten zij werklieden diverse werkzaamheden uitvoeren. Uit mails blijkt dat verdachten gewaarschuwd waren voor de gevaren, maar dat zij deze bewust genegeerd hebben en het evenement door hebben laten gaan. Toen er vragen kwamen ontweken ze die door te stellen dat het in andere delen van de fabriek was of dat het wel mee viel.

 

“De houding van de verdachten is bijzonder ernstig” zei de officier van justitie op zitting. Uit het onderzoek is gebleken dat daar een groot aantal mensen aan dat asbest is blootgesteld: "Mensen die in of rondom de steenfabriek werkten of woonden, maar ook mensen die opdrachten kregen. Dan hebben we het over honderden betrokkenen, honderden slachtoffers die mogelijk in de toekomst ziek worden van de destijds ingeademde asbestvezels. Een van de meest voorkomende gevolgen van blootstelling aan asbest is longvlies- en buikvlieskanker (mesothelioom) en longkanker. Sinds 2005 overlijden circa 500 mensen per jaar aan  mesothelioom. Nederland staat derde op de wereldranglijst van het aantal mensen (per miljoen inwoners) dat jaarlijks aan mesothelioom overlijdt." Het handelen door verdachten zorgt voor gevoelens van angst en onveiligheid, zei de officier op zitting:  “In dit geval zijn ruim 400 argeloze mensen in gevaar gebracht toen zij geheel te goeder trouw een beurs bezochten. De gezondheidsrisico’s waaraan deze mensen zijn blootgesteld bezorgen hen mogelijk levenslang angst dat zij een dodelijke asbestgerelateerde ziekte kunnen ontwikkelen.

Niemand kan die angst bij ze wegnemen.” De omstandigheid dat verdachten bij of voor een overheidsorgaan werkzaam waren maakt het verwijt des te ernstiger. Een ambtenaar heeft een voorbeeldfunctie. De officier van justitie eiste tegen beide mannen een gevangenisstraf van 18 maanden, waarvan zes maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar.